[თამაზ ჩაჩავა -- გადმოდიოდა ღრუბლებიდან ნაკურთხი წყალი -- და როცა კარებს გიღებენ ისევ -- ***მე არ ვიცოდი ღრუბლებს შორის ცისფერის პოვნა -- ო, რა ღამე იყო მაშინ -- ო, რა საღამოს ხატავს ღმერთი გაფაციცებით -- მთვარის მოტაცება ოდნავ უხერხული -- კაცთა მხუთავი, დამთრგუნველი რჩება სამყარო -- ***მე გაპატიებ სიცოცხლევ ყოველს -- ***გადააბიჯე სილამაზეს, გადააბიჯე -- ისე მაფიქრებდა ჩიტი მოაჯირზე -- დარჩა ღრიალი ძმაბიჭეთის -- ფირუზ-ზურმუხტები, ზურმუხტ-ფირუზები -- ***მე აქ არა ვარ, ეს სამყარო ისე უცხოა -- ***სიცოცხლის პათოსი, განდგომის სიმშვიდე -- შემომაშველე შენი სიტყვა,ტყეთ გარინდება -- ***ზეცის ათი სახე, თავთავმოვანება].