"მარტვილი და ალამდარი" კონსტანტინე გამსახურდიას ცხოვრებასა და შემოქმედებაზე დაწერილი სტატიების და მონოგრაფიების ციკლია.

მარტვილი და ალამდარი -- კონსტანტინე გამსახურდიას პროზის სტრუქტურა: სტრუქტურა და მითი -- ლიტერატურა როგორც ტრადიცია და რევოლუცია: ახალი ორიენტირი; რომანის როგორც ჯანრის პრობლემა; აზრობრივი სიზუსტე და ემოციური ძალა; ისტორიული რომანის კონცეფცია -- კუმირების დაღუპვა და კვლავ გამოცოცხლება: გოეთე – სულის მარადიული სრულქმნის იდეალი; "დიდი სამვარსკვლავედი"; არაცნობიერი ფსიქიკის ქაოსი; სოციალისტური ხელოვნების გზა -- პერსონაჟის შექმნისა და ხატვის პრინციპი: მწერალი და ნაწარმოები; ავტორი და პერსონაჯი; არქეტიპი და სიმბოლური ჰიპოსტასები; ტოტემი და ტაბუ; წმინდა გიორგის კულტი; დიონისო და ქრისტე; დრო და სივრცე; ახალი მითოსი -- სიტყვის ხელოვნება: პრაქართული ენის მხატვრული რეკონსტრუქციის გეზი; სიტყვა და ნაწარმოები -- სახეობრივ–სიმბოლური აზროვნების წესი: მხატვრული სახე – ფსიქიკა–ცნობიერების სახეობრივ–საგნობრივი წარმოდგენა; სიმბოლური მოდელირების სახე; სიმბოლო და ლაიტმოტივი -- სიუჟეტურ–კომპოზიციური ბირთვი: ფაბულა და სიუჟეტი; სიუჟეტის განვითარება -- იდეა და პიროვნების პრობლემა: "ქართული სევდა" და "ზედმეტი ადამიანი"; ძლიერი პიროვნების კულტი; ეროვნული მთლიანობისა და დამოუკიდებლობის იდეა; ძველი საქართველოს დასასრული.