ვახუშტი კოტეტიშვილს წელს შეუსრულდებოდა 80 წელი.

ეძღვნება ვახუშტის დების ლეილასა და მანანს ხსოვნას და ვახუშტის თაობას, ვისაც დღემდე ახსოვს მისი სკოლის დროინდელი ლექსები.

ქვეყნად მოველ როგორც დილის ნამი -- მოწაფეობის დროინდელი: ნატვრისმაგვარი -- *** შევჩივლებ გოეთეს -- დარიალი -- ვაჟას ჩარგალში -- ზღვაზე -- აფხაზეთში -- *** შეგხედავ და სიყვარულით მოღლილ თვალებს -- *** ო, მე არ ვგევარ ლექსის ჯადოქარს -- ხეები ზღვის პირას -- *** მახსოვს როცა შენ სარკმელთან ოცნებები შევყარე -- ღამე ზღვაზე -- *** ვინ გაგაჩინა შენ ჩემს ღვთაებად -- სტუდენტობის დროინდელი: ჭაბუკური -- რუბია -- ბუხარაში მიმწუხრისას -- *** მდინარე იწვა უხმოდ -- ზღვისპირას -- *** ისევ შენზე ოცნებებმა მიხმო -- გოგონა აივანზე -- ადრეა -- ზღვაზე მზის ჩასვლისას -- თოლიები -- შემოდგომის დღე -- ზღვა და ზაფხული -- Пятнадцать лет -- მრჩობლედები: სიზიფე -- მკაფიო კაფია -- უტოლობა -- ვეფხვი და მოყმე -- ხანდაზმულობისანი: სიცოცხლე - ქვიშის საათი -- უპასუხო კითხვები -- ბოლო განწყობილება -- ქართლი -- იქნებ -- შაირ-სიტყვანი -- *** გამომივლია ცხოვრება -- *** სიცოცხლე ვისთვის ტანჯვაა -- ანასებუეი -- *** გოგო, ვისი ხარ ეგეთი! -- ხევსურულივით -- ჩაკრულო -- მე და თქვენ -- თქვენ და მე -- ოსანა -- *** როცა ყველაფერი იწვის -- *** მთაწმინდიდან დევნილი -- ბოლო სადღეგრძელო -- მზეოს -- შვილის აჩრდილი -- შინდაბრუნება.