წიწამურში რომ მოკლეს ილია, მაშინ ეპოქა გათავდა დიდი... -- ათასი საუკუნის მთელი ტრაგედია მოსდევს მოგონებას, როგორც ანათემა... -- მხოლოდ შუქთა კამარა ვერაფერმა დაფარა... -- სულს სწყურია საზღვარი, როგორც უსაზღვროებას... -- იყოს მზეთა ორგია და მაგია მთვარისა... -- სამუდამო – როგორც ღმერთი, დაუძლევი ვით სატანა... -- ჯერ არასდროს არ შობილა მთვარე ასე წყნარი... -- იისთვის ეძებს იისფერ სიტყვებს და ცისფერ სიტყვით ეძებს ციაგებს... -- უსიყვარულოდ მზე არ სუფევს ცის კამარაზე... -- მიდიხარ... აღარ დაგემდურება არც მიწიერი, არც ზეციერი... -- ოცნება, ნახაზი საგანთა უარით... -- აღმოცენების წამიდანვე გაჩნდა ლირიკა... -- ლექსთა შეჯიბრებაზე მხოლოდ ინტეგრალები... -- მე ვხედავ სიზმრებს, არა თქვენებურს... -- მე ვიხსნი ნიღაბს, მომეცით რაში!... -- ჟღერს ქვის ჰარმონია, დარობს რამდი დარი... -- ლურჯო მონტევიდეო, ვიწრო ხელთათმანებით... -- ვინაც გაიგებს ჩუქურთმას ქართულს, ის პოეზიას ჩემსას გაიგებს... -- დემონი ეჭვით სავსე მხატვრის და სეგანტინის Ave Maria... -- მშრალ სიტყვების ამარა უდაბნოში ღელდება... -- ო, შვიდი... ო, შვიდი წელი... ოქროსფერ, ოქროსფერ ნავით... -- სძინავს ბნელ ხვეულებში გამოუცნობ ქიმერებს... -- ედარდებოდა შეშლილ ბეთჰოვენს დაუნდობელი და მომდურავი... -- საკმარისია ქაოსის შერხევა, იფეთქებს ერთხელვე... -- შეგებრალება თვითონ კაენიც, თუკი პოეტის ქვია სახელი... -- გახსოვს, ტოტი ქარისა, აქანებდა მთვარესა... -- ოდეს ფანტომებს დაენდომები, ვით გადარევა პაგანინისა... -- მუსიკა იგი, ჰოი, მგოსნებო... -- ქვეყნად კვლავ მოდის დაფარულთა ფერთა ხსენება... -- ეპოქის გედი ოცნებას მღერის... -- ჰანგი ახალი ძიების, სიმღერა ვალკირიების... -- მაგრამ თუ შენში არის გენია და ისიც კიდევ გაუგებარი... -- წმინდა სინათლის დიად ბადეში ისე ცოტაა გასაგებელი... -- იმ მდინარის გეშინოდეს, რომელიც არ ხმაურობს... -- ჩემთვის დღესავით არის ნათელი, რას იტყვის ჩემზე შთამომავლობა.