გახსენება -- ანიკო, დაო! -- პროზის დიდება -- წერილის იმპერატორს -- ღმერთი. ბიბლია -- ეროვნული ხასიათი -- ენა, ენა, ენა... -- ბროსეს ძეგლი -- აზროვნების საოცრება -- ყოველთვის მახსოვს -- გაბედულება -- ხელოვნების თაობაზე -- პოეზია, პროზა -- დრო -- არსებობა -- განსაწმენდელი -- მწერლობის მომხიბლაობა -- უსასრულობა -- ერთხელ -- გულწრფელობა -- მადლი სიბრძნისა -- რა მაწუხებს? -- დასაწერი წიგნის ქარგა -- ერთი შეგონება -- კონსტანტინე გამსახურდიას ძეგლი -- ბავშვი და ბავშვური -- მცხეთაში რომ ჩავდივარ ხილმე -- მეცნიერების თაობაზე -- ნუ ემგვანები სხვას -- სურვილი -- "ხელოვნებას დილეტანტები სჭირდებაო" -- კარგი გამგონე -- რატომ? რისთვის? როგორ? -- შეფასებანი -- განუსწავლელლი გენიოსები -- ორი და ერთი -- კვლავ ენის თაობაზე -- მხოლოდ შენ ერთს -- სატკივარი -- სინანული -- გუშინ დღეს და ოდესმე -- მუსიკა, სიტყვა, სახე -- ძველი წეშმარიტებანი -- ინტელიგენცია -- ლოგოსი -- დიდი მწერლობა -- ომი და სამყარო -- დემიურგი - პოეტი -- იდეალური და მატერიალური -- წავიდა მატარებელი? -- სერგეი ესენინი -- არჩევანი -- მწერლობის თაობაზე -- ტიციანი -- ყველა ჩვენგანის საზრუნავი -- დამაფიქრებელი -- სუბიექტური აღიარებანი -- მოცარტის წერილი -- ასე ფიქრობს ლოსევი -- დანაკლისი -- ილიას იუბილეს გამო -- პოეტის შთაგონება -- პასუხი შეკითხვაზე -- ინფორმაცია სამეზობლოდან -- ჩვენი სიმდიდრე -- ისტორიული ექსკურსი -- ერთი მოთხრობის თაობაზე -- ლირიკული მომენტი -- ცნობიერების ნაკადიდან -- გზა საკუთარი თავისკენ -- ერთი შენიშვნა -- ზომიერებისგრძნობა -- უკიდურესობანი -- ექო -- სამყარო, რომელსაც უშუალოდ ვგრძნობ -- ერთი წამით ჩაფიქრება -- ილიაზე ფიქრისას -- ვინ არის ნამდვილი მკითხველი -- მიგრაცია -- იმედი -- მიჯნაზე -- აღსარება "აღსარების" გამო -- გზა -- სევდა -- აზრი და მიზანი -- "ადამიანური ფაქტორი" -- "სადაც ვშობილვარ, გავზრდილვარ"... -- მოულოდნელი აუცილებლობა -- ზოგადად თქმული -- ჩერნობილი -- ჭირსა შიგან... -- საკუთარ თავზე-- საუკუნე მიდის. |