ფოტო გადაღებულია 1929 წელს.

გიორგი ნიკოლაძე (1888 - 1931) - მათემატიკოსი, სპორტსმენი, დაამთავრა პეტერბურგის ტექნოლოგიური ინსტიტუტი 1913 წელს. 1913–1916წწ. მუშაობდა ტულა–კოსაია–გორას თუჯის, იუზოვკის(დონეცკი) მეტალურგიულ ქარხნებში; 1916–1918წწ. ენაკიევოს მეტალურგიულ ქარხანაში; 1918 წელს დაბრუნდა საქართველოში; იგი მიიწვიეს მრეწველობისა და ვაჭრობის სამინისტროში ინჟინერ–მეტალურგად; 1929–1930წწ. თბილისში(დიდუბეში) მისი ხელმძღვანელობითა და უშუალო მონაწილეობით აშენდა ფეროშენადნობთა სადნობი საცდელი ღუმელი, რომელზედაც ჩატარებული ცდების შედეგები საფუძვლად დაედო ზესტაფონის ფეროშენადნობთა ქარხნის მუშაობას; მნიშვნელოვანი შედეგები აქვს მათემატიკაშიც; 1927 წელს დაამუშავა ალგებრული წილების ალგებრული სისტემების თეორია; მან დიდი წვლილი შეიტანა საქართველოში სპორტის პოპულარიზაციის საქმეში; 1908 წელს წარმატებით გამოვიდა ტანმოვარჯიშეთა შეხვედრაზე ბულგარეთში; 1912 წელს პეტერბურგის გუნდ "სოკოლის" შემადგენლობაში იყო და მონაწილეობა მიიღო მე–6 მსოფლიო შეკრებაზე პრაღაში; 1923 წლის 28 აგვისტოს მოაწყო ალპინისტური ასვლა მყინვარწვერზე, რამაც დასაბამი მისცა ალპინიზმს ყოფილ სსრკ–ში; შექმნა პირველი ქართული სახემძღვანელო – "დიფერენციალური გეომეტრიის ელემენტები"(1934); მისი ხელმძღვანელობით გამოიცა პირველი ქართული სახელმძღვანელოები ტანვარჯიშში; ტექნიკურ დარგში საუკეთესო მეცნიერული ნაშრომისათვის საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიამ დააარსა გიორგი ნიკოლაძის სახელობის პრემია(1973); ასევე, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, მექანიკა–მათემატიკის ფაკულტეტზე, დაწესებულია გ. ნიკოლაძის სახელობის სტიპენდია; ამავე უნივერსიტეტში არის მისი სახელობის გეომეტრიის კაბინეტი. დისერტაცია დაიცვა სორბონში, 1928 წელს.