ლამარა დოღონაძის ნაშრომი ეხება ქართული რეალისტურ–ფსიქოლოგიური დრამის საკითხებს. ნაშრომში განხილულია ამ სკოლის საუკეთესო წარმომადგენლის დავით კლდიაშვილის დრამატურგია. დ. კლდიაშვილის დრამატული ნაწარმოებების ცენტრში დგას ინდივიდუალობადაკარგული, სოციალური გარემოსაგან დაბეჩავებული პიროვნება, რომლის ახალი ხასიათით განპირობებულია დრამატული კონფლიქტების გამოვლენა–გადაწყვეტა, ფაბულის, დიალოგის და მთელი მხატვრული აღნაგობის გარდაქმნა. ნაშრომში მითითებულია, რომ დ. კლდიაშვილის დრამატურგია დაედო საფუძვლად ახალ სცენურ სისტემას, რასაც მოჰყვა რეჟისორული თეატრის შექმნა საქართველოში.