ჰაერის კარი (რედაქტორის წინასიტყვაობა) –– რიტუალი –– არაფერია მზის ქვეშ ახალი –– (იფრინე ჩიტო...) –– (თეთრი მინდორი...) –– (კარამდე ხარ...) –– უნდა მახსოვდეს –– იორი –– ნოემბრის ქარი –– შენ როცა წახვალ –– მაშუ –– იფხიზლე –– ცხოვრობ... –– მუნჯი კინო –– მე დგნალის ხე ვარ –– ღვთისსახელავ –– არ ემსგავსო ბეითალმანს –– იავნანა გაბუტულთათვის –– სად დაიბინდებ, ჩემო სულო...) –– (ვინ იტყვის...) –– (აუცილებლად გათოვდება...) –– მაპატიეთ –– ხვითო –– თავი გარდაგხდა –– სულ ცოცხალი ვარ –– ღამემაც იცის ძახილი –– ასეც გადის დღე –– ტრაგედია(უგმიროდ?) –– (ნეტა უფალსაც ხელს ხშირად რევს...) –– (როგორ ცნობს ეს კვირტი...) –– (ვის მივახარო ჩემი სევდის... )–– მდინარე –– ნისლი –– დრო მოვა –– ხახვის ფურცლები –– შელოცვა –– მიკიბ–მოკიბვის გარეშე –– (ეი, იფხიზლე ადამიანო...) –– (ნისლებო, როგორც თქვენ...) –– (სხვაგან უძვირესს...)–– (ბროწეულის სანაწილეში...) –– ზამთრისპირული –– ქორწილი –– (სიზმრით გასანთლულ ძაფით ვიღაც...) –– (როგორ არ მიყვარს ეგ დუმილი...) –– (ბავშვების ხმა აქვთ ნაკადულებს...) –– (ლოკოკინების ვერცხლისფერ ბილიკს...) –– არაფრობის დღესასწაული –– ათასგზის –– (ჩემი ბავშვობის ხელთათმანები...) –– (როდის იქნება ეგ დრო მოვა...) –– ჩემი სიზმრების კოდალები –– გაზაფხულს რომ არ ეგონოს –– დედა –– სიწითლე ახლაც გადამივლის –– სადაც არ უნდა გადაგაწყდე –– რა მდიდრები ვართ –– მოვა და ჩიტი გიმღერებს –– საკემსი ძაფი –– ჩვენ რომ არ ვიყოთ... –– არყოფნამდე შეგიყვარა სულმა უფალო... –– ზოგჯერ ნიავი შორი მთების –– თბილისური სადარბაზო –– ვინ დავაჯერო, რომ საყიდელიც არაფერია –– (ჩინეთზეც დიდი ჩინეთია დღეს პოეზია...) –– ნეტავ თმის ღერმა ...–– რამდენ ნანგრევში ათენებენ... –– მეგობრებს –– თოვლის თეთრი ელეგიები –– ან ეს სიზმრები სად ქრებიან... –– ყვავის ჩხავილი –– ლაჟვარდებს ნეტა ვინღა ჩივის –– მრცხვენია –– დამბადე,დედი –– (თვალს ვადევნებ საკუთარ...) –– (ხანდახან მაინც მიდარდე...) –– შენი სიზმრები ჭედურია –– სათოვლიები–– გაგასილაქეს? –– ეგდო ხნულებში მთვარე –– ჩემი ქალაქი ოთხ ბორბალზე –– და, ეთენდებით მერამდენედ –– ყანისგულს ერთი ყაყაჩო –– დაფარვა –– მზის საათი –– დალოცვილი ხარ –– ნეტავ ეს დრო –– მოვა,მოვა გაზაფხული –– ვარდისწყალი –– მოწმე –– მიახლოებით –– მოვიდა ყვითელი მებაღე –– სახლიწმიდა –– უზარმაზარი მწვანე... –– ზაფხულის ბოლო საღამოა –– მომიხუცდნენ მგონი –– აფთარი –– სხვისი სიბრძნე არ იცხოვრება –– ძლევა –– გვირაბების შავ სალამურებს –– ბნელის სინათლე –– უთვალავი ადამიანი –– ბაბუაწვერას სამყარო –– შენი დროც იქ შემოიყოლე –– მზე–ხსოვნის სახლი –– მამა–პაპის სალოცავებო –– იაპონური მეთოდით მსურს –– გეთამაშები –– გზა –– როცა ღმერთი წინაპარს სიზმრობს –– გაუ!–ჰიმნი გაუმარჯვებლის –– როგორც ამ წამმა... –– შემოდგომაა და თვალებშიც... –– მორჩილი ხარ? –– საქარე ზოლი –– მარე –– ასეა წესი?! –– რაო,ჩიტუნავ? –– ქარებს ჰკითხე –– აუყრიათ ტანი ფიჭვებს –– ნატრულო –– რა შეგვიძლია სხვა?! –– ძველი სიზმარი –– არაგვო, შენამც დიოდე –– ეგებ, შენ მაინც –– რა იქნება?! –– გამოღვიძება –– (უძილობა თეთრი ღამეების...) –– (წვიმს...) –– თრიმლის სიწითლე –– მთვარის დღესასწაულზე –– მიყვარს შემოდგომის ბაბუაწვერები –– ტოტების შუქიდან –– მიხლილია მიწაზე ბალბა –– რაც გაზაფხულზე ვერ ვთქვი –– ჩვენი ბუნაგი –– ანგელოზები –– ერთი ამბისა –– მე ისეთი მეგობარი მყავს –– ჩემი თეთრი და თბილი ქალაქი –– იერუსალიმ... –– სანაგვეც ისე ტკბილად აპურებს –– მეორედმოსვლა –– ალყა –– და ბრუნავს, ბრუნავს –– მარადიმე –– გამოსცდი –– მარცხისჟამი –– სახელი –– ლექსი–მაჯისცემის რიტმით(ნ. კუპრეიშვილი).